iyi günler... Ben Arnavutköy Tayakadın Soğuksu deresi hakkında bilgi almak istiyorum. 18 Temmuz 2014 de askıdan indirildikten sonra imara açılır mı? İmara açıldıktan sonra metre karesi ne kadar olur? 18 Temmuz da açılmazsa arsamın metre karesini ne kadardan satabilirim?

ekim 2013'de satın aldığım dairenin mütehaiti apartmanın oturma ruhsatını çıkarmadığı için dairenin elektirik aboneliğini yaptıramıyor ,kiraya veremiyorum hukuki haklarım nelerdir?

8 yıl önce peşin aldığımız zemin artı 4 katlı binanın 4.katında bulunan dairenin oturma raporunun olmadığını öğrendim. satacak olmasak bunu farketmeyecektik.nkarşı dairemizde aynı durumdaymış.Tapumuzda zemin artı 4 katlı binada 4.kat 9.daire olarak kat ittifakı ile kayıtlı.ne yapabilir de oturma ruhsatını alabiliriz?

istanbul'da nereye, hangi mahalleye gitse, ille oradaki evlerden birinde bir anısı bulunurdu. Babasının şu sözü kulağına küpe olmuştu: ? Dünyada mekân, âhirette iman!... 1930 da liseyi bitirip hayata atıldığı zaman artık ne annesi vardı, ne babası... Kiracılık derdini bildiği için bir ev sahibi olmadan evlenmiyecekti. Beş yıl bir kat elbiseyle yetindi; cıgaraya, rakıya alışmadı; sinemaya, tiyatroya, gitmedi, gezip tozmadı, bir keşiş, bir Hint fakiri gibi yaşadı. Beş yılın sonunda dişinden, tırnağından ikibin lira arttırabildi. Onun gibiler için ikibin lira çok para sayılırdı. Parasına göre, hattâ bin liraya bile satılık evler vardı ama, onun isteğince değildi. Çürük, çarık şeylerdi. «Bir arsa alıp, üstüne kendim bir ev yaptırayım» diye düşündü. Deniz kıyısında, güzel görüntülü geniş bahçeli, caddeye yakın bir ev istiyordu. Olunca olmalı... istediği yerde, aradığı şartlarda iki arsa buldu. Birine üçbin, öbünü-ne üçbinbeşyüz istiyorlardı. Bin liraya bile daha geniş arsalar vardı ama, isteğine uygun değildi. Daha bir zaman para biriktirmeliydi. 1937 yılında toplanan dörtbin lirasını cebine koydu. Artık istediğinden güzel bir arsa alacağına güvenli, araştırmaya başladı. Üçbinbeşyüz lira istedikleri arsaya gitti. Bu arsanın yarısı satılmış, üstüne bir villâ yapılmıştı. Öbür yarısına beş bin lira istiyorlardı. Eskiden üçbin lira dedikleri arsaya gitti. Buraya altıbin lira istiyorlardı. En beğenmediği, eskiden bin Ura dedikleri arsaya şimdi dörtbinbeşyüz diyorlardı. Parasını bankaya yatırdı. Eskisinden daha tutumlu oldu. Pençe pençe üstüne kundura, yama yama üstüne elbise giydi. Artık deniz kenarında arsadan vazgeçmişti. Şehrin iyice bir yerinde arsa arıyordu. Arsayı alacak, ev yaptıracak, eşya alacak, evlenecek, çoluk çocuk sahibi olacaktı. 1943 yılında ancak beşbin lirası toplanabilmişti. Ne kadar elini sıktıysa da pahalılık yüzünden daha çok para biriktirememişti- Dört bin lira dedikleri arsanın üstüne dört ev yapılmış, geriye bir parça boş yer kalmıştı. Buraya da altıbin istiyorlardı. Artık çoktaan, şehir içinde arsa almaktan vazgeçmişti. Şehrin kenarındakine bile razıydı. Ama nerde? Artık tutumlu değil de cimrinin, pintinin biri olmuştu. Yemiyor, içmiyor, ha babam para biriktiriyordu. Terfi etmişti. Aylığı da yükselmişti. Şimdi eline eskisinden daha çok para geçiyordu ama, 1950 yılına kadar ancak yedibin lirası olabildi. Yedibin liraya arsa mı? Gülüyorlardı. Şehrin dışının dışında bir evlik değil, bir kulübelik arsalar bile bu pa' raya satılmıyordu. Taa eskiden baktığı ikibin liraya satılan arsanın yir- 83 mide bir parçası boş, satılıktı. Buraya kırkbin lira istiyorlardı. Arsa alabilmek için daha çok para biriktirmekten başka yol yoktu. Yeni bir hızla para biriktirmeye başladı. Evinin plânını bile yapmıştı, içinde hem alaturka, hem alafranga helası olacaktı. Bir yatak odası, bir misafir odası, bir yemek odası, bir salon, bir oda da doğacak çocuklarına... Beş oda istiyordu. Eskiden evini iki kat üzerine isterken şimdi plânını değiştirmişti. Artık yaşlanmıştı, düzayak istiyordu. 1954 yılında onbin lirası olmuştu. İstanbul kazan o kepçe, arsa aradı. Bu kadar paraya ancak Çekmece, yahut Kartal sırtlarında yer bulabiliyordu. Biraz daha dişini sıkıp, biraz daha kemeri sıkıp para biriktirmeliydi. Hele bir arsayı alsa, bir de üstüne ev... Beş odadan vazgeçti, bir alaturka, bir alafranga heladan vazgeçti. Tek bir oda, yeter ki başını sokabilsin... Evini,yaptırır yaptırmaz ilk iş evlencekti. 1956 da emekliye ayrıldı. Artık emekli maaşıyla ne kadar az yese içse para biriktiremezdi. Yirmi altı yıllık çalışmasının kuruş kuruş biriktirerek verdiği sonuç işte onikibin liraydı. Ne şehrin içinde, ne şehrin dışında, ne deniz kenarında, ne dağ başında bu paraya arsa yoktu.Arsa aramaktan sanki yirmi yıl daha yaşlanmıştı. Babasının sözleri kulağında çınlıyordu: ? Dünyada mekân, âhirette iman!... Bu dünyada mekân kalmamıştı. Öbür dünyaya bakmalıydı. Arsa aramaktan yorgun argın döndüğü bir akşam yolunun üstünde bir mezarlık gördü, içeri girdi. Burası ne kadar da güzeldi. Tıpkı hayalindeki evin bahçesi gibi güzel bir bahçe, çiçekler, çayırlık, çimen... Temiz yeşillik ve renk renk çiçekler, güller arasında mermer mezarları görünce, ? İnsanın hemen şu güzel mezarların içine gireceği geliyor! diye söylendi. Nasıl olsa ölecek değil miydi? işte buradan bir mezar yeri satın almalı, sağlığında, istediği gibi bir mezar yaptırmalıydı. Mezarlık bir tepede, denize karşıydı. Serin selvi gölgeleri arasında sonsuz uykuya yatmak, yaşamaktan daha iyiydi. Ertesi gün hemen Mezarlıklar Müdürlüğüne koştu-Kendisi için bir mezar yeri satın alacaktı. ? Sizin istediğiniz mezarlıkta boş yer yok! dediler. Ama eğer isterse başka bir mezarlıkta, yirmi bin liraya iyi manzaralı bir mezar yeri satın alabilirdi. Utanarak, ? Daha ucuzu, bana göre bir yer yok mu? dedi. Vardı, onbeşbine, onikibine, onbine de vardı. Düşündü... Arsa işinden tecrübesi vardı. Ertesi güne mezarlar da fırlar, bu paraya, mezar yeri de bulamazdı. Hemen o gün muameleyi yaptırdı, görmeden mezarım satın aldı. Sonra gidip gördü. Kapalı, manzarasız, kırık dökük mezar taşları arasında bir yerdi. Ama o sevindi. Göz bebekleri parlıyarak, ¦? Ooooh, burası benim! Benim! dedi. Şimdi her gün, eskiden işine gittiği gibi sabah erkenden mezarına geliyor, en sonunda bir, toprak sahibi elmanın kıvancıyla burada oturuyor, yabani otları temizliyor, getirdiği çiçekleri dikiyor ve sanki mekânına kavuşacağı günü özlemle bekliyor. Kıssadan hisse yazdım bu yüzden tüm arkadaşlar 3 aldım 5 e sattımdan çok evi olmayanlar için hemen iyi kötü bir ev almaları için yazdım ...

Öncelikle yaptığınız yorumlar için teşekkürler...Tebernüş Bey ben bundan 1,5 yıl önce Modern Collection projesinden 174.000 TL ' 115 m2 brüt 2 oda 1 salon ayrı mutfak güney cephe bir ev aldım...Projenin 1. etabının verildiği haberiyle siteyi bu haftasonu gezmeye gittim fakat gördüğüm manzara karşısında şok oldum...Teslim edilecen evler Mayıs 'ta teslim edilmesi gereken evlermiş ve şu anda bile site içerisinde en az 3 aylık iş var..Site inşaat sahasına benziyor...Benim evimin teslimi gelecek yıl Aralık aynı problemi yaşar mıyım? Dumankaya 'nın böyle bir satış strateji izlemesini nasıl değerlendiriyorsunuz? Ve son sorum bu evin rayiş değeri ortalama nedir kafam karıştı aynı evi 325,000 'e de satan da var 240,000 e de? Dumankaya 1,5 yıl sonra teslim evi 350.000 TL e satıyor garip bir durum..

Merhabalar, Izmir karsiyaka da bulunan Anitpark evleri piyasanin altinda oldukca makul fiyatlar sunuyor Bu proje hakkinda ne dusunuyorsunuz,gelecege yonelik akilli bir yatirim olarak dusunulebilir mi? Degerli yorumlarinizi bekliyoruz Tesekkurler

Merhaba hocam ben bu aralar 1 daire almayı düşünüyorum. Fakat aradan 5 yıl geçmeden satsam herhangi bir belediyeye vergi ödermiyim ? Bazıları 5 yıl dolmadan satarsan vergi ödersin yeni kanuna göre diyor. Bazıları da 3 hakkın var falan gibi bir şey söylüyor. Eğer ödüyorsam mesela 150 bin aldıysam daireyi yine o fiyattan satarsam yinede ödermiyim böyle bir şey varsa şimdiden teşekkür ederim vereceğiniz bilgi için.

iyi günler tebernüş bey benim sorum icradan bankadan hisseli arsa aldım.bu arsayı tekrar satabilirmiyim yada ön alım hakkı olanlar arsayı elimden tekrar alabilirlermi

Tebernus bey cevabiniz icin oncelikle tesekkurler. Bahsettigim bir kisi daireyi yeni satin aldi. Ticaretle ugrasiyor parasi var diye binayi kendisi yapmak istiyor. Biz eski sakinler ise icimize sinen , insaat isinde tecrubeli ve sartlari bize uygun bir firma ile anlasmak uzereydik. Boyle olunca birde sonradan gelip ben yapicam diyince tedirgin olduk acikcasi.

Sayın Tebernüş KİREÇCİ, 12 Ocak 2011 tarihinde TOKİ Yapracık Projesinden bir konut aldım. Konutun değeri 117.506 TL idi ve 25.000 TL peşin ödemeden sonra kalan borç 92.506 TL olarak belirlendi. Anahtar teslimini izleyen Kasım 2012 tarihinden itibaren 20 Haziran 2014 tarihi dahil olarak toplam 16.473,39 TL ödeme yapmamam rağmen 1 Temmuz 2014 tarihi itibarı ile borcumun halen 92.506 TL olduğunu öğrenmiş bulunmaktayım. 20 aylık ödemeye rağmen borcumda hiç bir değişiklik olmamasının gerekçesini kavrayabilmiş değilim. TOKİ geri ödemelerindeki politika konusunda bilgi verebilirseniz membun olacağım. Saygılarımla